بیا که خـانـۀ چـشـمـم شود چـراغـانی            اگـر قـدم بـگـذاری بـه چـشـم بـارانـی

بیا که بی‌تو نیامد شبی به چشمم خواب            برای تو چه بگـویم از این پـریـشانی؟

چـرا کـنم گـلـه از روزهای دلـتـنگی؟            تو حال و روز دلم را نگـفته می‌دانی!

نه دل بدون تو طـاقـت می‌آورد دیگر            نه تو اگر که بیـایی هـمیـشه می‌مـانی

چه کرده با دل من داغ، دور از چشمت            چه کرده با دلم این گـریه‌های پنهـانی

ببین سراغ تو را هر غروب می‌گیرم            قدم قدم من از این کـوچه‌های کـنعانی

نـســیـم مــژدۀ پــیــراهـن تـو را آورد            نـسـیـم آمـده بـا حــال و روز بـارانـی

نسیم آمده با عـطـر عـود و خـاکـسـتر            نـسـیــم آمـده بـا نــالــه‌ای نـیـسـتــانـی

بیا که دخـتـر تو نیست مـانـدنی بی‌تـو            بـیا که کُـشت مرا این شب زمسـتانی!